Ontstoken tandvlees behandelen?

Tandvleesontsteking behandelen

Indien er (gevorderde) ontsteking aant het tandvlees of afbraak van het kaakbot wordt geconstateerd, spreekt men van gingivitis of parodontitis. Gevorderde en/ of onbehandelde parodontitis kan (op termijn) uitval van tanden en kiezen tot gevolg hebben.

Ontstoken tandvlees behandelen loopt via onderstaand protocol

Bij de eerste afspraak start het mondonderzoek middels parodontiumstatus, deze status geeft informatie in welke mate uw tandvlees is ontstoken, het opstellen en bespreken van het behandelplan en start de behandeling

Initiële behandeling, professionele gebitsreinigingen, reinigen “van de pockets” zowel boven als onder het tandvlees en kan met verdoving worden gedaan

Tussentijdse beoordeling van het tandvlees (4 weken na de initiële fase): Hierbij worden de puntjes op de i gezet om ervoor te zorgen dat het resultaat van de initiële behandeling zo goed mogelijk is.

Herbeoordeling (ongeveer twee é drie maanden na de initiële fase beoordelen van de nieuwe situatie en indien nodig aanpassen van het behandelplan)

Nazorg: Om de ontstane gezonde mondsituatie in stand te houden of te verbeteren is het nodig om regelmatig een bezoek aan de mondhygiënist te brengen

Afhankelijk van de ernst van de situatie wordt er een afspraak gemaakt per 3, 4, 5 of 6 maanden. Behandelingen puur voor onderhoud zijn per patiënt en per situatie verschillend. Factoren die hierbij een rol spelen zijn onder andere leeftijd, algemene gezondheid, motivatie en inbreng, hoeveelheid tandsteen, ernst van de ontsteking en regelmaat van de nazorg behandeling. Bij onderhoud zorgen wij ervoor dat het tandvlees wordt bijgehouden en dat uw mond “ontstekingvrij” blijft. Alle zwakke plekken, die bij de herbeoordeling besproken zijn, worden extra behandeld. Bij hevige tandvlees problemen kan de mondhygiëniste besluiten een bacteriologisch onderzoek (kweek) af te nemen. Dit onderzoek heeft als doel het inzichtelijk maken van de bacteriën die onder het tandvlees aanwezig zijn, zodat op grond van een zorgvuldige diagnose een gerichte behandeling kan worden gestart. Eventueel met ondersteuning van antibiotica.